De machine was een vrij groot herontwerp ten opzichte van de +2, met nieuwe poorten toegevoegd of gewijzigd. Waarschijnlijk was het grootste verschil aan de achterkant van de machine, die nu een geheel nieuwe interfacepoort voor een printer had en ook voor de vergoeding van een tweede schijfstation.

Bijna alle +3 machines hebben een geluidsfout, doordat er een onderdeel van het bord is weggelaten, waardoor het geluid vervormd is en clipt.

De enige modellen die het probleem niet hebben, bevatten het 270835-moederbord en lijken alleen in Spanje te verschijnen.

De Spectrum +3 wordt beschouwd als het ultieme Spectrum-model en heeft alle goede punten van de vorige spectrummachines: 128k, full-stroke toetsenbord, 3'' ingebouwde schijf, 128k Basic, RAM-schijf, veel interfaces... Maar helaas werd het te laat gelanceerd en was de prijs te hoog (een spel op diskette was gemiddeld 5 pond duurder), op een moment dat de ST en de Amiga al op de planken stonden te vechten. De machine is dus geen succes.

Het is het laatste officiële Sinclair Spectrum-model ooit gemaakt. De +2A- en +2B-modellen werden iets later gelanceerd, maar waren slechts een herziening van het +2-model dat al op de markt was.