Het werd gepubliceerd na het succes van de Schneider CPC-serie om een ​​goedkoop compleet systeem aan te bieden in de opkomende markt voor thuis-pc's. Als de CPC-serie onder licentie van de Engelse fabrikant Amstrad werd verkocht, was de Schneider Euro PC een eigen productie. De Euro PC maakte gebruik van een Siemens 8088 processor (waarvan de kloksnelheid kon worden ingesteld op 4,77, 7,15 of 9,54 MHz in de BIOS of tijdens bedrijf met behulp van een toetsencombinatie), had 512 KB RAM (uitbreidbaar tot 640 met een plug-in card KB) en werd geleverd met MS-DOS 3.3 en Microsoft Works 1.0.

Net als bij de CPC en vele andere homecomputers van zijn tijd, werd de computerprintplaat van de Euro PC ingebouwd in de toetsenbordbehuizing. Voor het systeem waren een amberkleurige monochrome monitor met een 12-inch schermdiagonaal  en een kleurenmonitor met een 14-inch schermdiagonaal beschikbaar. De Euro PC had een grafische chip die - passend bij de gekozen monitor - kon worden omgeschakeld tussen Hercules monochroom met een relatief hoge resolutie van 720×348 pixels en CGA. Met de destijds gebruikelijke CGA-emulators, konden games die waren ontworpen voor CGA-adapters nog steeds in de Hercules-modus worden uitgevoerd.

De externe voeding was ongebruikelijk voor een pc. Een 3½-inch diskettestation (720 KB) werd geïnstalleerd als massaopslag. Accessoires waren een externe 3½-inch floppy disk drive met 720 KB, een 5¼-inch floppy disk drive met 360 KB en een 20 MB harde schijf. Dit kon door geen ander model worden vervangen omdat de schijfgeometrie permanent in het BIOS was geprogrammeerd. Het was echter mogelijk om andere harde schijven te bedienen met een bijbehorende controller in het uitbreidingsslot.

Het toestel werd vanaf 1988 onder meer verkocht door grote postorderbedrijven voor 1800 DM.