Magnavox Odyssey, 's werelds eerste home video game console.

De uitvinding was het geesteskind van Ralph Baer, een Duits-Amerikaanse ingenieur, die al sinds de jaren 60 aan het idee van interactieve televisiegames sleutelde. Met een klein team had hij meerdere prototypeconsoles ontwikkeld, voordat hij in 1972, het jaar voor de BBC-uitzending, de Odyssey losliet op een nietsvermoedend Amerikaans publiek.

De console bestond uit een langwerpige doos die in een tv kon worden gestoken. Deze was verbonden met twee rechthoekige controllers met draaiknoppen, waaraan spelers konden draaien om de gameplay te besturen.

Volgens de huidige gaming-normen was de Odyssey vrij basic. Het had geen enkele geluidsmogelijkheid, werd aangestuurd door batterijen en de machine kon niet echt de score bijhouden, en vertrouwde op de spelers zelf om te onthouden hoe ze presteerden.

Terug naar de toekomst

De graphics waren ook primitief. Het kon alleen een selectie van witte vierkanten en lijnen produceren op een volledig zwarte achtergrond. Dus ontwikkelde het bedrijf een serie plastic overlays die via statische elektriciteit op de voorkant van een tv-scherm konden worden geplakt om de kleurenbeelden van het spel te creëren. Ze ontwikkelden ook een lichtpistool, dat presentator Baxter van Tomorrow's World op een enigszins dreigende manier naar zijn mededinger zwaait, om bewegende stippen op het scherm te richten voor een spel genaamd Shooting Gallery.

Hoewel het nu misschien rudimentair lijkt, was de technologie – en het idee om videogames rechtstreeks bij mensen thuis te brengen – transformatief. Het simpele ontwerp en de minimale graphics bleken een kracht. Omdat het makkelijk te begrijpen en te spelen was, betekende het dat bijna iedereen het kon gebruiken. Spelers waren gefascineerd door de nieuwigheid van het kunnen bedienen van een game op hun eigen tv.

Met de Odyssey was Ralph Baer de pionier van het geheel nieuwe concept van thuisvideogames , waarmee hij het toneel zette voor het culturele fenomeendat daarna explodeerde. Het vormde de koers van een hele industrie. Het tennisspel dat Raymond Baxter speelt, was de inspiratie voor Atari's enorm succesvolle Pong Arcade-spel uit 1972, dat de gameplay ervan nauwgezet nabootste . Zozeer zelfs dat Magnavox Atari en andere grote Arcade-gamebedrijven aanklaagde vanwege het spelontwerp en de programmering.

De fysieke bedieningselementen van de Odyssey introduceerden het idee van mobiele telefoons voor spelers, terwijl de overlays op het tv-scherm een voorbode konden zijn van het concept van augmented reality, dat later veel zou worden gebruikt in games als Pokémon Go.

Ondanks zijn vroege innovatie zou de Magnavox Odyssey snel overschaduwd worden door het snelle tempo van de markt die het creëerde. Atari, dat een paar jaar later de arcadegames verliet om de consolemarkt te betreden, overtrof Magnavox al snel in verkopen, gevolgd door de videogamegigant Nintendo.

Er kunnen 6 spellen met meerdere variaties gespeeld worden op deze console die allemaal in de computer aanwezig zijn.

Spellen zoals tennis, voetbal, hockey, skiën, roulette, kat en muis, spookhuis, e.d