De ontwikkeling van de IBM PC Junior begon in 1982 als een project genaamd "Peanut" binnen IBM. Het doel was om een goedkopere en meer gebruikersvriendelijke computer te creëren die geschikt was voor thuisgebruik. De PC Junior werd uitgerust met een toetsenbord met ingebouwde infrarood draadloze controller, een kleurrijke grafische interface en een cartridgepoort voor het afspelen van spelletjes.

De IBM PC Junior werd gepositioneerd als een thuiscomputer voor gezinnen en voor educatieve doeleinden. Het had een grafische gebruikersinterface genaamd "PCjr Cartridge BASIC" en kon worden gebruikt voor taken zoals tekstverwerking, spelletjes spelen en eenvoudige programmering. Het systeem werd geleverd met enkele ingebouwde applicaties en kon worden uitgebreid met extra software via cartridges.

Helaas bleek de IBM PC Junior geen groot succes te zijn, en er zijn verschillende redenen waarom dit het geval was:

• Hoge prijs: Ondanks dat het bedoeld was als een goedkopere versie van de IBM PC, was de PC Junior nog steeds relatief duur. De prijs lag in hetzelfde bereik als andere, meer geavanceerde computers, waardoor veel consumenten de voorkeur gaven aan andere opties.
• Beperkte compatibiliteit: De PC Junior was niet volledig compatibel met software die was ontwikkeld voor de IBM PC. Veel bestaande programma's werkten niet op de PC Junior vanwege verschillende hardwareconfiguraties, waardoor het moeilijk was om software te vinden die specifiek was aangepast voor de PC Junior.
• Slecht toetsenbord: Het toetsenbord van de PC Junior werd bekritiseerd vanwege de slechte kwaliteit. Het was kleiner en minder comfortabel in vergelijking met het toetsenbord van de IBM PC, waardoor typen moeilijker werd. Daarnaast waren er veel verbindingsproblemen vanwege het infrarood toetsenbord.
• Concurrentie van andere systemen: Tegen de tijd dat de PC Junior werd geïntroduceerd, waren er al andere populaire thuiscomputers op de markt, zoals de Apple II-serie en de Commodore 64. Deze systemen waren vaak goedkoper en hadden een grotere softwarebibliotheek, waardoor de PC Junior het moeilijk had om op te vallen.

Als gevolg van deze factoren werd de IBM PC Junior na ongeveer een jaar stopgezet, in maart 1985. Hoewel het geen commercieel succes was, wordt de PC Junior nog steeds herinnerd als een interessant voorbeeld van een vroege poging van IBM om een thuiscomputer te maken. Het benadrukte het belang van prijsstelling, compatibiliteit en gebruiksgemak voor succes op de consumentenmarkt.

In het jaar dat de PC Junior actief was, heeft Tandy een kloon gemaakt. Deze kloon bleekmeer compatibel te zijn met de IBM PC, alsmede een standaard bedraad toetsenbord, meer geheugen en eenvoudiger uit te breiden middels de ISA-standaard van IBM. Deze computer is de Tandy 1000.