Het was niet gewoon een computer met Intel 8088 processor welke Microsoft DOS als besturingssysteem draaide, maar een volwaardige kloon van IBM dankzij de reverse-engineered BIOS. Evenals was dit de één van de eerste draagbare IBM PC-compatibele klonen.

Het werd twee jaar na de vergelijkbare, maar op CP/M gebaseerde, Osborne 1 en Kaypro II beschikbaar. De MPC 1600 Multi Personal Computer van Columbia Data Products was in juni 1982 uitgekomen. Andere sjouwbare waren de op MS-DOS en 8088 gebaseerde, maar niet volledig compatibel met IBM PC-software, Dynalogic Hyperion, Eagle Computer's Eagle 1600-serie en de Corona-personal computer. De laatste twee bedrijven werden door IBM bedreigd wegens inbreuk op het BIOS-auteursrecht, en schikten zich buiten de rechtbank en kwamen overeen hun BIOS opnieuw te implementeren.

In tegenstelling tot Compaq hadden veel van deze bedrijven eerder computers uitgebracht op basis van Zilog's Z80 en Digital Research's CP/M-besturingssysteem. Net als Compaq erkenden ze de reproduceerbaarheid van de kant-en-klare onderdelen van de IBM PC en zagen ze dat Microsoft het recht behield om MS-DOS in licentie te geven aan andere bedrijven. Alleen Compaq was in staat om hier volledig van te profiteren door te streven naar volledige compatibiliteit met IBM PC en PC DOS-software, terwijl het BIOS reverse-engineered werd om juridische claims op auteursrechten te voorkomen.

Compaq's inspanningen waren mogelijk omdat IBM voornamelijk kant-en-klare onderdelen voor de pc had gebruikt en er volledige technische documentatie voor had gepubliceerd, en omdat Microsoft het recht had behouden om MS-DOS in licentie te geven aan andere computerfabrikanten. De enige moeilijkheid was het BIOS, omdat het IBM's auteursrechtelijk beschermde code bevatte. Compaq loste dit probleem op door een functionele kopie te produceren die alle gedocumenteerde functies van het IBM PC-BIOS uitvoerde, maar volledig zelfstandig ontwikkeld.

Hoewel tal van andere bedrijven spoedig ook pc-compatibele pc's begonnen te verkopen, evenaarde er maar weinig Compaq's prestatie van in wezen volledige softwarecompatibiliteit met de IBM PC (doorgaans bereikten ze maximaal 95% compatibiliteit) totdat Phoenix Technologies en anderen soortgelijke reverse-engineered BIOS's op de computer begonnen te verkopen.

De eerste Portables gebruikten Compaq DOS 1.10, in wezen identiek aan PC DOS 1.10, behalve dat het een stand-alone BASIC had waarvoor de ROM-cassette BASIC van de IBM PC niet nodig was, maar dit werd binnen een paar maanden vervangen door DOS 2.00 die een harde schijf toevoegde ondersteuning en andere geavanceerde functies.