De PC-10 werd medio 1984 aangeboden voor een prijs van DM 4.950 exclusief BTW. Ze werden gekenmerkt door een goede uitrusting, robuustheid, compatibiliteit en uitbreidbaarheid. Ze waren uitgerust met een Intel 8088-processor, die, zoals de meeste vroege pc's, was geklokt op 4,77 MHz en kon worden uitgebreid met een Intel 8087 math-coprocessor; daarnaast was er 256 kB RAM (uitbreidbaar tot 640 kB), een 5¼ floppy disk drive met 360 kB capaciteit en zonder klokmodule, alleen in de PC-20 was een 10 MB harde schijf geïnstalleerd. De computer kon ook eenvoudig worden uitgebreid dankzij de vijf bestaande XT-busslots. De zogenaamde AGA-graphics van de Commodore-pc's konden zowel CGA- als MDA- en Hercules-grafische modi weergeven, die in die tijd de overgrote meerderheid van pc-programma's dekten (EGA-grafische kaarten waren in 1985 nog erg duur en waren daarom zelden nodig). Deze modellen verkochten bijzonder goed in Europa.

Omdat de Braunschweig-ontwikkelaars eerst een draagbare pc moesten ontwikkelen, was het moederbord verdeeld in twee gestapelde borden, een CPU-bord met het RAM-hoofdgeheugen en het I / O-bord met alle interfaces voor de randapparatuur. In het voorjaar van 1984 werd dit besluit herzien. Er moet nu een desktop-pc worden ontwikkeld. De reden hiervoor was dat Commodore USA een verkooplicentie had afgesloten met de Canadese fabrikant Dynalogic voor hun afgewerkte draagbare PC.

Terwijl in de meeste pc's van die tijd, inclusief de IBM-modellen, de toetsenbordcontroller de enige interfacecomponent was die direct op het moederbord ("moederbord") zat, bevatte het bord van de Commodore-pc's ook de controller voor twee floppydrives, een Centronics-interface en een RS232-interface. Dit bespaarde twee slots, aangezien bijna alle pc's deze componenten toch nodig hadden.

De PC 10-II had dezelfde architectuur, alleen veel compacter gebouwd. Naast de componenten die destijds gangbaar waren en hierboven al genoemd waren, bevatte het moederbord ook een controller voor twee XT-busplaten, de grafische kaart (schakelbaar tussen Hercules en CGA) en een (Amiga) muisinterface. Via een toetsencombinatie of via een programma kon de kloksnelheid verdubbeld worden tot 9,54 MHz; een verhoging tot 7,16 MHz was ook mogelijk. De computers werden geleverd met een ingebouwde realtime klok en 640 kB RAM, de PC-10 III had twee 5,25" diskdrives met elk 360 kB. De PC-20 III werd geleverd met een 360 kB diskdrive en een 20 MB harde schijf.