Beide machines zijn gebaseerd op de MOS 6502-processor en zijn essentieel geweest in de ontwikkeling van de computer. Voor deze tijd waren de (home)computers vaak niet heel geschikt voor spellen te spelen. Het kon wel, maar de hardware was beperkt. Gameconsoles, waaronder de Atari 2600, bevatte speciale chips voor geluid en video.

De man die deze divisie van Atari leidde was niemand minder dan Jay Miner, later de man die de Commodore Amiga 1000 heeft ontwikkeld. Jay Miner maakte een speciale chipset welke ondersteuning had voor sprites en detectie van botsing waarmee deze functies niet meer door de processor moesten worden berekend. Hierdoor was er meer processortijd beschikbaar om de game beter en mooier te maken. De Atari 400 is dus een ultieme game machine en maakte de weg vrij voor meer gebruik van speciale chips, simpelweg zijn deze twee Atari's verantwoordelijk voor het samengaan van consoles en computers.

De Atari 400 is specifiek gericht op de jeugd. De machine was goedkoper en had een toetsenbord wat eenvoudig schoon te maken is. Er is maar 1 uitbreidingsslot voor een cartridge en voor de interne uitbreiding moet de hele kast uit elkaar (incl een groot metalen schild om de radiofrequenties te beperken). Standaard start een 'notepad' op, tenzij er een cartridge in zit met bijvoorbeeld Basic, een programma of een spel. Deze laatste waren kopieën van bekende arcade games.