Het werd gelanceerd aan het einde van 1983 en markeerde de eerste keer dat ACT een microcomputer onafhankelijk ontwikkelde, nadat het bedrijf eerder de Victor Sirius 1 op de markt bracht voor marketing en verkoop. De Apricot PC werd beschouwd als het eerste 16-bits systeem dat compatibel was met de Sirius 1, niet met IBM, wat aangeeft hoe invloedrijk de Sirius 1 op dat moment in het Verenigd Koninkrijk was.

Het systeem werd positief ontvangen in het Verenigd Koninkrijk, waarbij recensenten de hoge resolutie van het 800x400 scherm (gelijk aan de Sirius 1) prezen.

Onder de motorkap maakte de Apricot PC gebruik van een Intel 8086-processor met een snelheid van 4,77 MHz. Optioneel was een 8087 math co-processor beschikbaar. Het systeem had 256 kB geheugen, dat kon worden uitgebreid tot 768 kB. De computer werd geleverd met een 9-inch CRT groen scherm, dat zowel een tekstmodus van 80x25 als een grafische modus van 800x400 pixels ondersteunde.

In 1984 bracht Apricot de Apricot Xi uit, een vergelijkbare computer, maar met een harde schijf in plaats van een tweede floppydrive.

Wat betreft software, vanwege een niet-IBM pc-compatibele BIOS leidde het proberen om software zoals dBase III uit te voeren tot een systeemcrash. Het systeem werd echter geleverd met SuperCalc en verschillende systeemhulpprogramma's, asynchrone communicatie en een emulator voor IBM PC, evenals Microsoft Basic-86, Basic Personal en ACT Manager (een GUI voor MS-DOS).

Hoewel het systeem MS-DOS en CP/M-86 draaide, was het niet compatibel met IBM pc's vanwege verschillen in het onderliggende BIOS en de hardware.

Het disketteformaat was "niet helemaal compatibel", wat betekende dat het lezen van een gewone PC FAT-diskette in een Apricot, of vice versa, zou resulteren in een gecodeerde lijst met mappen waarin sommige bestanden ontbreken.

Om de computer om te bouwen tot een IBM-compatibele pc, bood Apricot later de mogelijkheid om het moederbord te vervangen door een moederbord met een Intel 80286-processor.